
216 სმ. სიმაღლის შერმადინს ქართველი მკითხველი საქართველოს ნაკრებიდან იცნობს, რაც შეეხება დრაფტს, ჯერ ამ სიტყვის მნიშვნელობა უნდა ავხსნათ. ამერიკის ნაციონალურ საკალათბურთო ასოციაციაში (NBA) ყოველწლიურად იმართება ერთგვარი ბაზრობა: გუნდები 23 წლამდე ასაკის მსოფლიოს საუკეთესო კალათბურთელებს ერთმანეთის მიყოლებით ირჩევენ. NBA-ში 30 კლუბი დრაფტის ორ წრეში 60 მოთამაშეს ინაწილებს.
23 ივნისს ნიუ ჯერსის დარბაზში ქართული გვარის გაჟღერებასაც ველით - გიორგი შერმადინი დრაფტის კანდიდატებს შორისაა. როგორც მისმა აგენტმა მაისში გვითხრა, ქართველი გოლიათის დრაფტზე აყვანით NBA-ს ორი გუნდია დაინტერესებული.
აქვე უნდა ვთქვათ: NBA-ს კლუბის მიერ შერმადინის არჩევა იმას არ ნიშნავს, რომ იგი 2010-11 წლების სეზონში "ოცნების კუნძულზე" (NBA) ითამაშებს. ამერიკულ გუნდებში დიდი კონკურენციაა და მხოლოდ ერთეულებს ეძლევათ ახალგაზრდულ ასაკში ნაციონალურ ასოციაციაში ფეხის მოკიდების საშუალება. ამიტომ, შესაძლოა, NBA-სთვის სათანადოდ მოსამზადებლად შერმადინმა მომავალი სეზონი ევროპის რომელიმე წამყვან საკალათბურთო ქვეყანაში გაატაროს და შემდეგ მიაშუროს იმ გუნდს, რომელიც დრაფტზე აიყვანს. მითუმეტეს, რომ გიორგის საქმე ასარჩევად აქვს: კონტრაქტით ევროლიგის ჩემპიონ ბერძნულ "პანათინაიკოსს" ეკუთვნის, თუმცა ქართველის გამოსყიდვა არანაკლებ ძლიერ ისრაელის "მაქაბის" სურს.
- NBA-ში მოხვედრა იოლი არ არის, მითუმეტეს თამაში. 2002 წლის დრაფტზე "დენვერმა" რომ ამიყვანა, მეგონა, ამერიკისთვის მზად ვიყავი. თუმცა ასე არ იყო, სჯობდა ერთი-ორი სეზონი ეროპაში მეთამაშა, მოვძლიერებულიყავი და NBA-ში შემდეგ წავსულიყავი, - გვითხრა ნიკა ცქიტიშვილმა, რომლიც დრაფტზე მე-5 ნომრად აირჩიეს, რაც იმას ნიშნავდა, რომ 2002 წელს იგი 23 წლამდე ასაკის მსოფლიოს საუკეთესო კალათბურთელთა შორის მეხუთე იყო.
- ყველა დირკ ნოვიცკის მადარებდა, ჩემგან ბევრს ითხოვდა, მაგრამ არავინ ითვალისწინებდა, რომ ახალგაზრდა ვიყავი და თამაშის გამოცდილება არ მქონდა, - განაგრძობს ნიკა, რომელმაც ამერიკულ კლუბებში ოთხწლიანი მოგზაურობის შემდეგ ევროპაში დაბრუნება ამჯობინა.
2004 წელს დრაფტზე "სან ანტონიომ" ვიქტორ სანიკიძე აირჩია. რადგან ქართველი ფორვარდი ამერიკისთვის ჯერ მზად არ იყო, ევროპაში დააბუნა და ვიქტორი ევროპაში ამტკიცებს, რომ "სან ანტონიოს" შემთხვევით არ მიუქცევია ყურადღება.
პირველი ქართველი, ვინც NBA-ს გაუსინჯა გემო, ვლადიმერ სტეფანია გახლავთ.
- დრაფტზე 1998 წელს "სიეტლმა" ამირჩია. მაშინ აშშ-ში ძალიან ცოტა ევროპელი იყო და არც მე მყავდა სათანადო მომხედავი. ცუდ საკალათბურთო სისტემაში მოვხვდი, სადაც მოთამაშის გაფრთხილების ნაცვლად მის გამოწურვას ცდილობდნენ. პირველივე სეზონში ტრავმა მივიღე და მას მერე დიდი დრო დამჭირდა ქრონიკულტრავმიანი კალათბურთელის რეპუტაცია რომ ჩამომეცილებინა. სწორედ ამიტომ, ამერიკაში ჩამოსულ ქართველებს ჩემს გამოცდილებას ვუზიარებ, - ეს სტეფანიამ გვითხრა.
ამ სიტყვებიდანაც ნათლად ჩანს, რომ საკალათბურთო სამოთხეში, NBA-ში "ლომებთან" და "მგლებთან" თანაარსებობა არცთუ იოლია. ამისთვის ბევრი მოთმინება და გამძლეობაა საჭირო. ზაზა ფაჩულიამ ბევრიც ითმინა, მეტოქეთა აგრესიის პარალელურად მწვრთნელთა "ხუშტურებსაც" გაუძლო და ამოტომაც აიწყო ქართველ კალათბურთელთაგან ყველაზე წარმატებული კარიერა.
2003 წლის დრაფტზე "ორლანდომ" ზაზა 42-ე ნომრად (მეორე წრეში) აირჩია, რამაც ტანმაღალი ქართველი გააბრაზა:
- გუნდები დიდ ინტერესს გამოხატავდნენ და მეგონა, დრაფტის პირველ წრეში ამირჩევდნენ. ამერიკელებს დავუმტკიცებ, რომ 42-ე ნომრად ჩემი აყვანა შეცდომა იყო, - მითხრა ზაზამ 2003 წლის დრაფტის დასრულებიდან ერთ საათში.
მან ბევრი შრომით მიზანს მიაღწია - 2006 და 2007 წლებში NBA-ს ვარსკვლავთა მატჩის კანდიდატად დასახელდა!..
როგორც ხედავთ, ამერიკულ კალათბურთში მოხვედრილ ოთხ ქართველ მოთამაშეს სხვადასხვა ბედი ეწია. მათი გამოცდილების გათვალისწინება გიორგი შერმადინსაც მართებს. მანამდე კი, საქართველოს კიდევ ერთი აღიარების მოლოდინში დაგემშვიდობებით - 23 ივნისს, ნიუ ჯერსიში, ნატახტარელი გიორგის გვარი ხმამაღლა უნდა გამოაცხადონ.