
ბუნების წესია: როგორც კი "იგრძნობს", რაღაც განადგურებას უქადის, უსათუოდ შექმნის ამ გამანადგურებლის შემაჩერებელს. ეს წესი ყველაფერზე ვრცელდება, მათ შორის, იმაზეც, რასაც ადამიანები საკუთარი თავის გასანადგურებლად ვქმნით.
თითოეული მანქანის გამონაბოლქვი, რომელიც გვერდით ჩაგვივლის, სისხლში შხამებს აგროვებს. მხოლოდ თბილისში მანქანები ერთ დღეში 1200 ტონა ნავთობპროდუქტს წვავენ, თანაც დიდი რაოდენობით ჟანგბადს შთანთქავენ, რის ნაკლებობას ისედაც კატასტროფულად განვიცდით. არა მხოლოდ ქალაქებს, ავტომობილები სოფლებშიც უკვე ბევრს ჰყავს, რაც იმის მანიშნებელია, რომ არც იქ არის ეკოლოგიურად საქმე მთლად კარგად. კარგა ხანია დაისვა კითხვა, - რა უნდა ქნას კაცობრიობამ ამ აშკარა სიკვდილისგან თავის დასაღწევად? და პასუხიც გაჩნდა. მტკიცედ დამკვიდრდა აზრი, რომ ამ მახრჩობელა გაზებიდან კაცობრიობის და პლანეტის ხსნის ერთადერთი საშუალება არის 21-ე საუკუნის ტექნოლოგიური შედევრი, ელექტრომობილი.
როგორც ამ საქმეში კარგად გარკვეულმა ინჟინერმა, შემიძლია მოგახსენოთ, რა ხდება ამ მხრივ მსოფლიოს წამყვან ქვეყნებში. მსოფლიოს გიგანტურმა საავტომობილო კომპანიებმა როგორც კი იგრძნეს ამ ტექნოლოგიის სარფიანობა, მაშინვე ხელი მოჰკიდეს მის წარმოებას.
უძლიერესი ქვეყნებიდან პირველი, ვინც ამ მიმართულებით გადადგა ნაბიჯი, ისრაელი გახლავთ. ისრაელის პრეზიდენტმა შიმონ პერესმა ისრაელ-საფრანგეთ-იაპონიის სამთა კავშირი შეკრა და გამოაცხადა, - მინდა ჩემმა ქვეყანამ თავი დააღწიოს ნავთობის ტყვეობას და 2015 წლისთვის თელ-ავივი მთლიანად ელექტრომობილებზე გადავიყვანოო. ისრაელში უკვე დაიწყეს უზარმაზარი მზის ენერგიის სადგურების მშენებლობა (ჰიდრორესურსები მას არ გააჩნია).